Відео

Typisch: Lunteren was de kern van de NSB in WWII. De muur van Mussert bestaat nog steeds. De verhalen leven nog steeds en bewijzen daarvan zijn nog steeds te vinden.

ZO MOOI 😪❤💥💫💯

Goeie docent vond ik hem 👍🏼 Meneer van Ree.

Mein mein mein mein mein..." Wat een arogante pik die Roderick. Het is gewoon een monument die iedereen moet kunnen bezichtigen 🤷

Ik derbie

In uw uitzending mis ik belangrijke argumenten die tegen het behoud van ‘de muur van Mussert’ pleiten: 1. De zorg voor de slachtoffers van de naziterreur en hun nabestaanden. Wanneer, evenals in 2004, uit die kringen het verzoek komt om ‘de muur’ niet in stand te houden, dan zijn wij moreel verplicht aan die wens tegemoet te komen. De partijdagen in Lunteren waren voor de NSB’ers feestelijke bijeenkomsten. Onder de aanwezigen zijn er velen geweest die in de oorlog landgenoten hebben verraden, joden voor f.7,50 aan de Duitsers hebben verkocht of die als SS-er onder andere aan het oostfront hebben gevochten. Wj moeten verhinderen dat door het tot monument verheffen van ‘de muur’, de slachtoffers of hun nabestaanden opnieuw geconfronteerd worden met de trauma’s uit de oorlog. 2. Mussert wilde van het ‘hagespraakterrein’ een gedenkplaats voor gevallen kameraden maken. Tijdens de laatste ‘hagespraak’ op de Goudsberg, 22 juni 1940, zijn met klokgelui, toespraken, samenzang en een vlaggenparade de NSB’ers herdacht die in de meidagen 1940 het leven verloren. In de optocht werd de bloed- of erevlag meegedragen die de kist van een van de gevallen kameraden zou hebben bedekt. De film die van deze ‘hagespraak’ is gemaakt, heeft als introductietekst: “Ter eere en ter nagedachtenis van hen die vielen. [-] Op naar den Goudsberg”. Het is niet denkbeeldig dat ‘de muur’ ooit een soort bedevaartplaats wordt voor mensen met aan de nationaalsocialistische ideologie verwante denkbeelden. 3. De cultuurhistorische waarde van ‘de muur’ wordt sterk overdreven; zij is te verwaarlozen. Het was Musserts bedoeling om in Lunteren een Nationaal Tehuis voor de NSB te creëren. Het is bij een bedoeling gebleven. Het Nationaal Tehuis met groepsaccommodaties, vakantiehuisjes, sportveld, vergader- en ontspanningsruimtes, is nooit gerealiseerd en ook het complex waartoe de muur behoort, is niet afgebouwd: geen brug over de entree, geen klokkentoren, geen beeldhouwwerken, geen mausoleum. Geen tribunes: de “kameraden en kameraadskes” zaten op het gras of op een meegebracht klapstoeltje. De bouwwerkzaamheden zijn al in 1942 gestaakt. ‘De muur’ is slechts tweemaal door Mussert voor een ‘hagespraak’ gebruikt: op 29-05-1939 en 22-06-1940. Tijdens de vier ‘hagespraken’ vóór 1939 stond Mussert op een houten stellage aan de andere kant van het terrein. De overige landdagen van de NSB werden in Utrecht (driemaal), in Loosduinen, in de RAI en in 1942 in stadion “De Galgenwaard” georganiseerd. Qua architectuur is ‘de muur’ een volstrekt oninteressante massieve kolos van 105m. lang en 10m. hoog. “Het bouwwerk oogt als een bunker”, aldus Van Heijningen, auteur van een boek over ‘de muur’. Het is geen voorbeeld van naziarchitectuur, want de door de nazi’s gebruikte stijlkenmerken van neoclassicisme en art deco zijn in ‘de muur’ niet terug te vinden. Terecht merkte de heer Van de Kaa in uw uitzending op dat het restaureren of conserveren van ‘de muur’ heel wat gemeenschapsgeld zal kosten. Wie meer wil weten over ‘de muur’ of over de NSB, kan uitstekend op internet, in een bibliotheek of in het museum in Lunteren terecht. Daar is deze controversiële ‘muur’ niet voor nodig. Het in stand houden van ‘de muur’ betekent tevens dat een wens van Mussert alsnog in vervulling gaat: “Het ‘hagespraakterrein’ moet een monument worden dat na eeuwen nog zal getuigen van de eendracht en vastberadenheid van de kern van het Nederlandse volk”. Dat moeten wij voorkomen. C.E.H.J.Verhoef, Ede. maart 2015

Ikflxkg